در مطالعه‌ای تازه محققان دریافته‌اند که برخی واکنش های شیمیایی می‌توانند با استفاده از عناصری فراتر از کربن که حیات در زمین وابسته به آن است، از شکل‌گیری موجودات زنده پشتیبانی کنند. این مطالعات درصد اینکه حیات بیگانه منشأ کربنی نداشته باشد را بالاتر می برد و بهتر است که روش های متنوعی برای جستجو به دنبال حیات فرازمینی در پیش گرفته شود.
بر روی سیاره ما حیات از ترکیبات پیچیده شکل گرفته و این ترکیبات بر پایه عنصر کربن است. اما دانشمندان مدت هاست این ایده را مطرح می‌کنند که حیات بیگانه شاید بر پایه شیمی متفاوتی خلق شده باشد. بنابراین آن ها در تحقیقی تازه به دنبال جستجو برای واکنش های خودکاتالیزی فراتر از کربن رفتند. محققان معتقدند که خودکاتالیزی می‌تواند به پیدایش حیات در محیط های فاقد حیات کمک کند.
محققان در این پژوهش روی چیزی موسوم به چرخه های آمیخت ناهمگن تمرکز کردند که می‌تواند نسخه های متعددی از یک مولکول را به‌وجود بیاورد. این محصولات می‌توانند به عنوان مواد آغازینی به کار گرفته شوند که به شکل گیری مجدد این چرخه ها کمک می‌کنند. در نتیجه، خودکاتالیزی ایجاد می‌شود.
ژن پنگ، زیست شناس فرگشتی دانشگاه ویسکانسن مدیسون می‌گوید: آمیخت ناهمگن به جرأت فرایندی یکتاست، چون تک واکنشی است که چندین خروجی تولید می‌کند. این فرایند شباهت زیادی به تولید مثل دارند.
محققان برای کشف این واکنش ها اطلاعات دیجیتالی شده از یک بازه زمانی حدوداً 200 ساله به زبان‌های مختلف را بررسی کردند. آن ها در نهایت 270 چرخه مختلف از واکنش های خودکاتالیزی را پیدا کردند.
بتول کاچار، زیست‌اخترشناس، باکتری شناس و زیست شناس فرگشتی دانشگاه ویسکانسن مدیسون می‌گوید: خودکاتالیزی شاید نه چندان نادر بلکه برعکس ویژگی عمومی بسیاری از محیط های گوناگون باشد، حتی آن محیط‌هایی که تفاوت های جدی با زمین دارند.
اکثر این 270 چرخه ساده هستند و تنها از 2 واکنش ساخته شده‌اند و تنها 8 مورد از آن ها نسبتا پیچیده محسوب می‌شوند و حداقل 4 واکنش دارند. محققان می‌گویند این امکان وجود دارد که بتوان چندین چرخه را با هم ترکیب کرد، حتی اگر تفاوت‌های زیادی بین آن ها وجود داشته باشد این ترکیب‌ها می‌توانند به ایجاد واکنش‌های شیمیایی خودکفا منجر شوند و دامنه‌ای از مولکول‌ها را به‌وجود بیاورند تا پیچیدگی مطلوب حاصل شود.
ژن پنگ می‌گوید: چرخه‌هایی که در این مقاله ارائه شده است، آرایه ای از دستورالعمل های پایه است که می‌توانند به شیوه هایی که تا به‌حال در زمین آزمایش نشده‌اند با هم تلفیق شوند. این کار ممکن است کشف نمونه های کاملا جدید از شیمی پیچیده را در محیط هایی میسر کند که چرخه‌های مبتنی بر کربن یا حتی بر پایه سیلیکون دارند که اصطلاحا یا سوخته یا یخ زده محسوب می‌شوند.
